Spring naar content
Tactus in Beeld

Fijn dat er iemand naar mij omkijkt

Wonen bij Tactus

‘Als ik op verjaardagen vertel over mijn werk en ik zeg dat daar mensen mogen gebruiken, dan klinkt het vaak verbaasd: ‘Meen je dat?’. Als ik dan vertel dat wij deze mensen naar binnen halen om ze een veilige woonplek te geven, het vervolgens beter met ze gaat en de overlast afneemt, zeggen ze: ‘Best wel goed wat jullie doen’, vertelt Mike Rosendahl, senior wonen aan de Hengelosestraat in Enschede. Er zijn veel vooroordelen over mensen met een verslaving en het roept vaak weerstand op wanneer er in een buurt een beschermd woonvoorziening komt.

Mike Rosendahl

Ook in Hengelo waar we samen met Welbions en gemeente bezig zijn met een nieuwe woonvoorziening gaat dit gepaard met de nodige weerstand. Ingrid Riethorst, manager wonen Twente, Alfons Oostrik, projectleider en Mike Rosendahl vertellen.

Alfons: ‘Het gaat om een bestaand pand dat verbouwd moet worden. Het ligt op het Gezondheidspark in Hengelo. Het plan van Tactus past er helemaal in. Het pand wordt in oktober 2022 van Welbions, de woningbouwvereniging. Die gaan het verbouwen. In het voorjaar 2023 zal het als alles volgens plan verloopt, in gebruik genomen worden’.

Ingrid: ‘Er is al een gesprek geweest met de buren en in het najaar start er een Omgevingsbeheergroep (OGB), zoals die bij elke woonvoorziening is. Ook is er al contact gelegd met het nabijgelegen verpleeghuis’.

Tactus wil een goede buur zijn. Voor een optimale leefbaarheid doet Tactus er alles aan om overlast te voorkomen, dan wel mee te helpen deze op te lossen.

Mike vertelt dat er bij de verhuizing naar de woonvilla Van Heek in Enschede ook vooraf een OGB was opgestart. ‘We moeten met elkaar in gesprek blijven en moeten er korte lijntjes zijn om dingen aan te kunnen geven’. ‘We hebben ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid, zoals de omgeving leefbaar houden. De buurt heeft bij verslaving vaak het beeld van mensen die op straat liggen en dat er overal spuiten liggen, het is mede onze taak om ervoor te zorgen dat zowel het beeld verandert als ook ingrijpen wanneer er iets aan de hand is, maar het beeld dat men vooraf van onze cliënten heeft, klopt niet”, zegt Alfons.

Ingrid: ‘Je kunt mensen niet overtuigen dat het zo niet zit, maar je kan wel vertellen hoe de ervaringen elders zijn. Er is een nauwe samenwerking met de wijkagent. Hij komt wekelijks langs op de locaties. Meestal wordt de politie gebeld voor interne problemen, zoals dreigende agressie of dat we echt een huis in willen waarvan we denken dat het daar niet goed gaat. De buurt krijgt hier meestal niet veel van mee’. ‘We willen graag preventief optreden om zo problemen helpen te voorkomen’, voegt Mike eraan toe.

Cliënten wonen in een omgeving waar ook andere mensen wonen. Dit past bij een inclusieve samenleving.

‘Wij bieden een veilige plek waar ze mogen wonen en zijn’, vertelt Ingrid. Alfons: ‘Bewoners gebruiken weliswaar maar het is hier geen zooitje ongeregeld. We streven stabiliteit en veiligheid na. Helpen om hun leven op orde te krijgen ook al komen ze soms van ver’.

Ingrid: ‘Bijvoorbeeld nu we langer hier op de Vlierstraat zitten, kunnen wij meer voor elkaar betekenen. De buurt heeft dus ook iets aan ons. Wij houden de speeltuin opgeruimd en de buurt kan gebruik maken van de adoptiegrond die hier ligt. We blijven hier actief contact houden met de buurt’

‘We weten dat er weerstand is bij buren, maar door wekelijks op de koffie te komen, neem je stap voor stap hier iets van weg. Als buren ons bellen, dan pakken we dit gelijk op’.

Ingrid. ‘Achter de verslaving zit een mens. Als woonondersteuner kijk je mee in het leven van die ander’. ‘Je hebt goede en mooie gesprekken, over vroeger, en de openheid over hoe en wat mensen gebruiken. Je mag gebruiken, we kijken niet toe en dan valt de schaamte weg en is er ruimte voor rust en de menselijke kant’, vertelt Mike.

Ingrid: ‘We zoeken mensen op om te kijken hoe het gaat. Dit geeft veiligheid. Fijn dat er iemand naar mij om kijkt, hoor ik dan’.

Alfons vindt het belangrijk om de woningbouw te betrekken bij plannen. ‘Dit zorgt voor een goede inbedding in de sociale structuur van een stad. Daarnaast ook de gemeente, een logische partner want het zijn hun burgers waar wij een oplossing voor bieden. Ook buurthuizen en -comités en de politie zijn belangrijke partners. Beter om met meer partijen samen te werken. Zo werken we aan een samenleving waarin iedereen erbij hoort maar wel zo veilig en rustig mogelijk voor een ieder’, zegt Alfons.

Een verslaving kan diep doordringen in iemands dagelijks leven. Gevolg kan zijn dat het zelfstandig wonen niet meer goed lukt. Wij kunnen je daarom woonbegeleiding bieden.

Lees meer

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerd

  • Werken bij
Wat mijn werk zo bijzonder maakt, is de vrijheid die ik krijg. Ik stem nauw af met de gemeentes waar ik actief ben (Nunspeet, Elburg en Oldenbroek) en samen met het preventieteam zetten we ons jaarlijks in om de financiering voor regionale preventieprojecten rond te krijgen.
  • Blog: wij zijn Tactus
De zomer staat voor de deur en het festivalseizoen inmiddels wel gestart gegaan. Ook daar gaan we als Tactus naartoe, maar niet om dansjes te doen.
  • Tactus in Beeld
Vanaf januari 2024 heeft Tactus Verslavingszorg de divisie Forensische Zorg en Reclassering. De Verslavingsreclassering was voorheen een aparte divisie met Ellen Schleedoorn als divisiemanager. Ellen is sinds sinds januari adjunct-directeur Forensische Zorg en Reclassering. De eindverantwoordelijkheid voor de Forensische divisie ligt…