Spring naar content
Blog: wij zijn Tactus

De kleuter in de Piet Roordakliniek

3 september 2019

‘Och god, hebben we weer een kleuter in dienst genomen? Meisje, ga alsjeblieft bij de Jumbo werken en doe jezelf dit niet aan’. Daar sta je dan, 22 jaar, net afgestudeerd en klaar voor je eerste dag bij de Piet Roordakliniek. Ik wist dat dit soort opmerkingen zouden komen, maar niet dat het in de eerste tien seconden na binnenkomst zou gebeuren.   

Op de hogeschool hoor je de vraag ‘Maar wat als cliënten niks van je aannemen omdat je nog jong bent?’ regelmatig door de wandelgangen galmen. Niemand lijkt er écht een duidelijk antwoord op te hebben. Als ik mijn eigen cliënten moet geloven dan is levenservaring essentieel om een goede hulpverlener te zijn; en levenservaring komt met de jaren. 

Maar wat is levenservaring? Als je er vanuit gaat dat je levenservaring opbouwt door ingrijpende gebeurtenissen mee te maken, dan zou een kind meer ervaring in het leven kunnen hebben dan een volwassene. Wat je meemaakt staat los van je leeftijd.

Ik kan zeggen dat ik de afgelopen 22 jaar met een kritische, maar open blik heb gekeken naar de perikelen die zich in mijn directe omgeving afspeelden. Situaties die vaker wel dan niet aansluiten bij de leefwereld en het perspectief van onze cliënten. Hierdoor creëer je flink wat begrip en empathie die in mijn schoolboeken niet terug te vinden zijn. Mijn cliënten merken dat vrij snel en dit geeft vaak een mooie ingang voor contact.

Maar ook als je als jonge hulpverlener een rustig leven hebt (gehad), zou dit niet af moeten doen aan je eigen deskundigheid. Om een vergelijking te maken: een cardioloog die zelf een hartinfarct heeft gehad verricht daardoor niet gelijk betere operaties. Ervaring komt met de jaren, net zoals rimpels en grijze haren. Maar de essentie van een goede hulpverlener zit hem niet in levenservaring, maar in je hart.

Hoe het afgelopen is met die cliënt? Hij heeft mij na het einde van mijn eerste dienst nooit meer gevraagd wat ik hier denk te komen doen. Hij begroet me enthousiast als ik in dienst kom en vertelt open over zijn eigen ervaringen, dromen en irritaties. En dat terwijl ik ruim 25 jaar jonger ben 🙂

Eén reactie op “De kleuter in de Piet Roordakliniek”

  1. Ik ben het deels met je eens. Toch denk ik dat diversiteit (dus ook in leeftijd) qua hulpverleners goed is. Voor cliënten, maar ook voor collega’s onderling.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerd

  • Werken bij
Wat mijn werk zo bijzonder maakt, is de vrijheid die ik krijg. Ik stem nauw af met de gemeentes waar ik actief ben (Nunspeet, Elburg en Oldenbroek) en samen met het preventieteam zetten we ons jaarlijks in om de financiering voor regionale preventieprojecten rond te krijgen.
  • Blog: wij zijn Tactus
De zomer staat voor de deur en het festivalseizoen inmiddels wel gestart gegaan. Ook daar gaan we als Tactus naartoe, maar niet om dansjes te doen.
  • Tactus in Beeld
Vanaf januari 2024 heeft Tactus Verslavingszorg de divisie Forensische Zorg en Reclassering. De Verslavingsreclassering was voorheen een aparte divisie met Ellen Schleedoorn als divisiemanager. Ellen is sinds sinds januari adjunct-directeur Forensische Zorg en Reclassering. De eindverantwoordelijkheid voor de Forensische divisie ligt…