Talk ’n Joy laat kinderen even onbezorgd kind zijn

Kinderen met een ouder die een verslavingsprobleem heeft (gehad) voelen zich vaak net even anders dan andere kinderen. Voor deze kinderen is het niet vanzelfsprekend om ervaringen te kunnen delen. Daarom hebben we bij Tactus Talk ’n Joy: een uniek initiatief dat deze kinderen de kans biedt om even onbezorgd kind te zijn en om met lotgenoten te kunnen praten.

Collega Beppie zet zich vanuit Twente al jaren met veel plezier en passie in voor de kinderen van Talk ’n Joy: “Vanuit Tactus hebben we een mooi breed aanbod voor kinderen van 8 tot 18 jaar oud, in Twente bieden we ook een individueel aanbod. De kinderen kunnen dus terecht voor individuele gesprekken, maar daarnaast komen ze vaak op Talk ’n Joy-dagen bij elkaar om elkaar te zien en te spreken.” Ook in coronatijd bleven Beppie en haar collega’s zich voor de kinderen inzetten: “We zijn júíst doorgegaan, omdat deze doelgroep anders niet of te weinig gezien wordt. Zo konden de kinderen bijvoorbeeld online aanhaken voor de gesprekken met ons en met elkaar. Daarnaast belden we het afgelopen jaar vaker en hebben we hen een aantal keer een verrassing of een presentje toegestuurd.”

Als er thuis verslavingsproblematiek speelt, is dat vaak erg lastig voor kinderen. Dat maakt Talk ’n Joy zo belangrijk volgens Beppie. “Vaak is het thuis een onstabiele situatie. Kinderen zijn vaak op hun hoede omdat ze niet weten hoe ze de ouder aantreffen: de ene keer is een reactie warm en vertrouwd, de andere keer kil of bozig. De ouders staan vaak centraal in het dagelijks leven van het gezin, waardoor het kind minder de kans krijgt om voor zichzelf te kiezen.” Talk ‘n Joy speelt goed in op de vraag vanuit de praktijk: “Zo was er behoefte naar aanbod op een specifieke schoollocatie voor jongeren met een licht verstandelijke beperking. In samenspraak komen we nu op deze locatie samen met een groepje jongeren waarvan de ouders met verslaving te maken hebben (gehad). Bij een aantal kinderen is de situatie zo knellend dat we hen individueel zien”, vertelt Beppie. “We praten over de situatie thuis, hoe er mee om te gaan en wat hen bezighoudt. Zij staan op dat moment centraal.”

De Talk ’n Joy-dag, die maandelijks wordt georganiseerd, is een laagdrempelige manier om elkaar te ontmoeten en te leren kennen. We doen op zo’n dag afwisselende activiteiten en praten over thuis. “Wetenschappelijke onderbouwing geeft aan dat het essentieel is dat het thema ‘thuis’ aan bod komt”, legt Beppie uit. “Soms vinden de deelnemers dat eerst een beetje stom of lastig, maar algauw leren ze dat ze open met elkaar kunnen praten. Zeker voor de nieuwe kinderen is het goed om te merken dat ze het er gewoon over kunnen hebben en dat andere kinderen die ervaringen vaak ook delen. Naast de gezamenlijke activiteiten is er vooral veel gezelligheid, daar genieten ze ook erg van. Van hieruit besluiten of ze het prettig vinden om aan een groep deel te nemen, of mee te gaan naar onze Talk ’n Joy-week”.

Elk jaar wordt de Talk ’n Joy-week aangeboden. Tijdens deze week worden allerlei leuke activiteiten afgewisseld met gesprekken over thuis en kunnen de kinderen onbezorgd plezier beleven. “Ik ben er heel trots op dat we deze zomer alweer de 16^e editie van de week organiseren”, vertelt Beppie. “We hebben de wens om de week in de toekomst verder uit te breiden naar meerdere losse weken voor de twee leeftijdsgroepen, liefst ook in meerdere regio’s. We hopen met een speciale werkgroep ruimte te vinden om de financiering goed te borgen, want dat is nog een lastig item. De Talk ’n Joy-week wordt voor een groot deel door vrijwilligers gedragen en ingevuld, echter is een gedegen stafbezetting een vereiste. Verder zijn er tassen vol boodschappen nodig en zit de week vol met activiteiten. Bijdrages zijn dus altijd enorm welkom!”

“Ik vind het altijd weer heel bijzonder om te zien wat het oplevert voor de kinderen”, vertelt Beppie trots. “Je ziet deelnemers opbloeien en steun ervaren. Zo is er een groep oud-deelnemers van boven de 18 die buiten Tactus regelmatig contact hebben met elkaar. We organiseren ook wel eens iets voor hen, maar de groep continueert ook zichzelf: ze hebben een appgroep en als het even minder gaat steunen ze elkaar, ze hebben echt een band! Ik ben blij dat kinderen erkenning krijgen vanuit Talk ’n Joy. Dat ze weten dat ze niet de enigen zijn met deze problematiek. Ik hoor jongeren van rond de 25 wel eens zeggen ‘Wat was het fijn dat er toen iemand was waarmee ik het over thuis kon hebben’. Die uitlaatklep blijkt heel belangrijk te zijn en daarom is Talk ’n Joy zo bijzonder.”