Mijlpaaltjes
Laatste blog van dit jaar. Dat betekent dat ik dit ook al een jaar doe eigenlijk. Ik vind het nog steeds leuk om te doen en voel me ook nog steeds vereerd dat ik het mag doen. Er zijn mooie dingen gebeurd dit jaar. Vooral op psychisch vlak en op het vlak van mezelf blootgeven in de maatschappij.
Waar vroeger elke deur gesloten was, heb ik nu zelfs drie keer een publiekelijk optreden gehad. En ook nog eens drie keer in een live uitzending met als hoogtepunt dat ik mijn blog mocht voorlezen in een uitzending van ‘Tactus zomergasten’. Ik was zo nerveus, je ziet en hoort het ook aan me. Geeft niks. Het was ook echt, niet gespeeld. Ik heb daar hele mooie reacties op gehad. Zowel in het openbaar als privé. Het is zelfs voorgedragen op mijn oude afdeling. De enige blog ook waar ik nog steeds emotioneel van wordt als ik hem terug lees. Gewoon omdat ik mijn kleinzoon, die vierjarige humpie dumpie, nog zo zie staan.
Ik kreeg daar ook een super mooie beloning voor! Mooiste cadeautje van dit jaar. Ik had mijn jongste spruit, vader van, de blog door gestuurd. Het eerste wat hij zei was: “Nou, dat moeten we dan maar snel een keer regelen dan, die logeerpartij. Dat heb je wel verdiend”. Wat was ik trots, op mezelf. Het feit dat ik zijn vertrouwen nog steeds had, of misschien wel weer had, deed me zeker een centimeter groeien. Het is er nog niet van gekomen. Corona, vakanties, een sleutelbeenbreuk, maar wat in het vat zit verzuurt niet toch? Het feit dat het zou mogen is al een mooi vooruitzicht.
Ik ben sowieso blij met de band die ik met mijn kleinkinderen heb. Die kleine jongen laat zelfs even zijn PlayStation los om even gedag te komen zeggen en een knuffel te geven als ik bij ze binnenkom. En die kleine meid is helemaal wat. Ik kom vaak langs hun school, bij mij om de hoek. Als ik er langskom, en ik zie kinderen buiten spelen, gaat ‘het gas’ er even af. Met 0 kilometer per uur langs het schoolplein. Prinsesje Panman ziet me altijd. Laat de boel de boel en komt in sprint op me af. Ze rende zelfs een keer het schoolplein af voor een knuffel met opa Pat. “Jesmay, mag jij zo van het schoolplein aflopen?” “Nou, ik wil jou gewoon even een knuffel geven!” Aaah, das lief. Terug op het schoolplein werd ze geroepen door de juf. “Jesmay, je weet toch dat je niet zomaar van het schoolplein mag lopen?” Ze keek niet eens naar de juf, ze keek naar mij. Ze begon te lachen. Die kleine crimineel wist het wel, het was een knuffel met voorbedachte rade. En ja, dan voel je je heel geliefd hoor, dat kan ik je wel vertellen.
Ik heb ook fouten gemaakt dit jaar, maar ja, wie niet? Accepteren. Uithuilen en opnieuw beginnen. Wat ik persoonlijk ook een mooi punt van groei vond, was dat ik na iets dat gebeurde achter mezelf bleef staan. Dat ik tegen iemand durfde te zeggen: ik vertrouw op mezelf! Dat zou één of twee jaar geleden een stuk moeilijker zijn geweest, maar nu niet. Ik ben nog steeds drugsvrij (in februari drie jaar) en nog steeds tabaksvrij (in februari twee jaar). Mijn reuk- en smaakvermogen is enorm toegenomen. Mijn zelfvertrouwen neemt dus steeds beetje bij beetje een mooie vorm aan.
Via mijn vrijwilligerswerk bij Korak, herstelplein Oost Veluwe, ben ik zelfs al een paar keer mee geweest naar thema-avonden, om daar mijn verhaal te doen. Zelfvertrouwen, open staan, meedoen in de maatschappij. Ik denk dat dat de top drie is voor mij in 2021. Volgend jaar lekker weer doorgaan. Februari halen, de mijlpaaltjes. Ze benoemen en ze zeker ook vieren. Mijn werk bij Korak blijven doen, wat me heel gelukkig maakt. Dat ik tegen iemand kan zeggen: “Maak eens een afspraak met Tactus! Ze hebben mij ook fantastisch geholpen.” En dat me dan een paar weken later in mijn oor gefluisterd word: “Ik heb een afspraak gemaakt”. En nog een paar weken later: “Ik heb al zeven weken niks gebruikt”. Ja, dan snappen jullie denk ik ook wel dat ik daar heel blij van wordt. Dan voel ik dat ik op de juiste plek zit. Ik zou vooral ook professionals willen uitnodigen om eens een kijkje op de site van Korak te nemen. Wij beginnen waar de reguliere zorg stopt. Ik ben ook ten alle tijden bereid om persoonlijk langs te komen en te vertellen wat we daar doen. Heb mooie feestdagen!
Eén reactie op “Mijlpaaltjes”
Geef een reactie
Gerelateerd
- Onderzoek
- /
- Publicaties
- /
- Tactus in Beeld
- Tactus in Beeld
- Methodes
- /
- Tactus in Beeld
Prachtig blog weer lieve collega, ben trots op jou❤️