Spring naar content
Blog: wij zijn Tactus

Gamen en het verslavende element

24 september 2019

In games zitten wel veel verslavende elementen. Zo zit er (vaak) geen eind aan een spel, kun je altijd wel met iemand gamen (er altijd wel iemand op de wereld wakker), er zitten veel beloningen in, je punten gaan verloren als je niet vaak online bent en om beter te worden moet je oefenen en dus blijven gamen. Preventiewerker Rosan Bouwhuis interviewde de 15-jarige gameliefhebber Koen*.

Ken jij jongeren die verslaafd zijn aan gamen?

Ja, een van mijn beste vrienden gamede zo veel, dat ik hem nooit meer zag. Hij heeft zelfs zijn school niet gehaald. Ik zit daardoor niet meer bij hem in de klas, en ik mis hem wel een beetje.

Stel, jij bent een gamemaker. Zou jij de spellen anders opbouwen, zodat sommige jongeren zich er niet in verliezen?

Het ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. Je moet tegen jezelf kunnen zeggen dat je moet stoppen.

Is er een verschil in online vrienden en vrienden die je face to face ziet?

Ik heb niet echt online vrienden. Ik spreek vaak online af met vrienden die ik face to face zie.

Kom je online pesterijen tegen?

Ja, die kom je zeker tegen. Ze zeggen dan bijvoorbeeld de hele tijd dat je een noob bent en dat je niks kan. Ze gaan je dan soms uitdagen en proberen je dan ook te laten voelen dat je veel slechter bent. Als ze dan merken dat je toch wel goed kunt gamen, laten ze je wel met rust. Ik vind het heel stom dat sommigen dit soort dingen doen.

Wat vind je ervan dat je geld kunt uitgeven in een spel?

Het is een beetje dubbel. Aan de ene kant is het leuk, want je kunt dan extra dingen kopen waardoor het spel leuker wordt of waardoor je beter/sterker wordt. Aan de andere kant kun je wel spijt krijgen van aankopen. Ik heb zelf ongeveer €80,- uitgegeven in de spellen. Een ding: Je mag nooooit geld stelen van je ouders!

Wat vind je ervan als jongeren op jonge leeftijd 18+ spellen spelen?

Ik vind dat zelf niet zo erg. Ik zie echt wel het verschil met de echte wereld. Ook wel als het heel realistisch is. Ik begrijp wel dat sommige jonge kinderen dit verschil niet zien.

Welke tips zou jij andere jongeren geven wat betreft het gamen?

Doe eerst wat het belangrijkste is, zodat je later geen spijt hebt dat je zoveel hebt gegamed. Dus zorg goed voor jezelf (zoals douchen en eten), doe je best op school, maak je huiswerk, spreek af met vrienden en blijf goed in contact met je familie.

Welke tips zou jij ouders geven wat betreft de opvoeding en gamen?

  • Probeer samen de regels te maken.
  • Blijf met elkaar in gesprek. Zeg tegen je kind dat je wil dat het goed gaat met hem/haar.
  • Controleer of het huiswerk is gedaan en blijf volgen of het wel goed gaat op school.
  • Blijf je kind meenemen naar familiebezoeken en verjaardagen.
  • Motiveer je kind om te blijven sporten.
  • Als alles goed gaat, dan kan je kind gewoon blijven gamen. Soms mag dat dan ook wel veel zijn.

De antwoorden op de interviewvragen komen overeen met antwoorden die we horen in klassen als het gaat om gamen. Jongeren verkiezen face to face contact gelukkig nog altijd boven online contact. En ondanks dat ze school vaak niet zo leuk vinden, willen ze wel dat hun huiswerk gedaan is en ze goede cijfers blijven halen.

Rosan

Gamen is erg populair. Ga het gesprek aan als er zorgen zijn.

Heb je vragen over het gamegedrag van een jongere? Neem dan contact op met de jeugdpreventie-afdeling van Tactus via: 088 382 2887.

* De echte naam van Koen is bekend bij de redactie

  • Blog: wij zijn Tactus
‘De jeugd van tegenwoordig zit alleen maar achter hun schermpje. Preventiewerker Rosan Bouwhuis legt deze uitspraak voor aan een jongere.

Lees meer

Eén reactie op “Gamen en het verslavende element”

  1. Ik raak alle ouders aan om deze artikel te lezen. Mijn kinderen spelen vaker games, dus ik let erop dat ze niet vaak achter een spel zitten. Natuurlijk lukt het niet altijd. Prima dat je enkele tips deelt, zodat ik precies weet hoe te handelen. Hoeveel tijd raad je aan dat een kind achter een spelletje mag zitten?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerd

  • Onderzoek
  • /
  • Publicaties
  • /
  • Tactus in Beeld
Het onderzoek van Jeroen Staudt, klinisch neuropsycholoog, richt zich op het beter begrijpen waarom bepaalde cliënten wel goed herstellen van jarenlang gebruik van middelen en andere cliënten minder, of zelfs niet.
  • Tactus in Beeld
“Ik ben heel enthousiast. Alles is hier voor mezelf. Ik hoef niks meer te delen. De rommel die ik opruim, is van mezelf.”
  • Methodes
  • /
  • Tactus in Beeld
Verdiepingsdiagnostiek (VD) is een kort diagnostisch onderzoek met advies over mogelijkheden voor eventuele behandeling. Het is op aanvraag en bestemd voor de adviesrapportage van Verslavingsreclassering en is bedoeld voor forensische cliënten met psychiatrische- en/of verslavingsproblematiek. Angelique Nieuwenhuis, klinisch psycholoog en…