Spring naar content

“Durf te vertrouwen op je gevoel”

Simone’s dochter had een alcoholprobleem. Mede dankzij zelfhulp en training heeft ze haar rol in het herstelproces van haar dochter duidelijk gekregen. Met resultaat.

Simone

“Mijn dochter was als kind al stil en teruggetrokken. Had meer behoefte aan een boek dan aan buitenspelen. Was er iets met haar aan de hand? Gesprekken met een jeugdpsycholoog gaven geen zorgelijke oorzaak; haar karakter was als een oester, meer niet. Op de middelbare school kwamen opnieuw signalen. Weer gesprekken met een psycholoog. Maar vanwege haar meerderjarigheid werd ik op afstand gezet. Uiteindelijk leidde dat tot ruzie en ging ze elders wonen. Daar is het drinken begonnen.”

“Omdat we moeizaam contact hadden en ik niet goed wist wat te doen ben ik naar een zelfhulpgroep gegaan. Eerst stond ik daar nogal sceptisch tegenover. Had geen zin in de verhalen over de ellende van een ander. Verbaasde me wel over de verscheidenheid. Al gauw voelde ik de kracht van de groep. De herkenning was heel waardevol. Ik leerde wat het effect van mijn gedrag als naaste op mijn kind had.”

“Ik was van plan een paar keer te gaan. Het werd uiteindelijk 1,5 jaar. Er ontstond een hechte groep, waarin ik me begrepen voelde. Toen ik tegen het einde meer positieve berichten over onze situatie kon delen, vond ik dat best lastig. Maar ik realiseerde me dat dit soort berichten mij ooit ook perspectief hadden geboden. Dus het was goed. En wist ik dat het tijd was om te gaan.”

“Daarnaast heb ik een training gevolgd om weer in mijn eigen kracht te komen. Want als alles steeds om een ander gaat, kun je jezelf verliezen. In een groep met lotgenoten heb ik hard gewerkt om mijn eigen leven weer vorm te geven. Heel praktisch en concreet. Ik heb geleerd mezelf niet weg te cijferen maar juist duidelijk de rol van ouder te pakken.”

“Dat is best lastig, want je denkt: ik ben haar enige stabiele factor. En ik was bang haar te verliezen. Er ontstond een vicieuze cirkel; door te veel zorg voor haar hield ik juist haar gebruik in stand. Maar als ze er op uit kon om drank te kopen, kon ze toch ook voor eten zorgen? Dan hoefde ik toch niet te koken voor haar? Het moest anders. Ik vertrouwde op mijn gevoel en vertelde dat ik voorlopig geen contact wilde. Achteraf bleek dat een kantelpunt.”

“Inmiddels hebben we weer contact. Zien we elkaar weer en vertelt ze bijvoorbeeld over haar werk dat ze onlangs is gaan doen. Ik ben supertrots op haar.”

Wil je als naaste meer informatie of tips?

Kijk dan op https://www.tactus.nl/tactononline

Meer ervaringsverhalen

Driesje Verdonck (50) is pas veertien als ze veel alcohol begint te drinken. Jaren later mondt dit uit in een handvol verslavingen die zeker 25 jaar haar leven bepalen.
Hoe stellig Daan Bruijel (63) zich als jonge vent ook had voorgenomen om niet net als zijn moeder alcoholverslaafd te raken, de realiteit liep anders. Jaren vol drank en sombere dagen volgden, tot Daan in 2015 besloot dat het anders moest.
Ellah Harmsen
Ellah Harmsen heeft een oudere broer met een lange verslavingsgeschiedenis. Ze maakte dit van dichtbij mee. “Mijn broer was in zijn pubertijd nogal opstandig. Maakte thuis ruzie. Kreeg verkeerde vrienden en deed mee met vernielingen en inbraken.”