Spring naar content

“Durf te vertrouwen op je gevoel”

Simone’s dochter had een alcoholprobleem. Mede dankzij zelfhulp en training heeft ze haar rol in het herstelproces van haar dochter duidelijk gekregen. Met resultaat.

Simone

“Mijn dochter was als kind al stil en teruggetrokken. Had meer behoefte aan een boek dan aan buitenspelen. Was er iets met haar aan de hand? Gesprekken met een jeugdpsycholoog gaven geen zorgelijke oorzaak; haar karakter was als een oester, meer niet. Op de middelbare school kwamen opnieuw signalen. Weer gesprekken met een psycholoog. Maar vanwege haar meerderjarigheid werd ik op afstand gezet. Uiteindelijk leidde dat tot ruzie en ging ze elders wonen. Daar is het drinken begonnen.”

“Omdat we moeizaam contact hadden en ik niet goed wist wat te doen ben ik naar een zelfhulpgroep gegaan. Eerst stond ik daar nogal sceptisch tegenover. Had geen zin in de verhalen over de ellende van een ander. Verbaasde me wel over de verscheidenheid. Al gauw voelde ik de kracht van de groep. De herkenning was heel waardevol. Ik leerde wat het effect van mijn gedrag als naaste op mijn kind had.”

“Ik was van plan een paar keer te gaan. Het werd uiteindelijk 1,5 jaar. Er ontstond een hechte groep, waarin ik me begrepen voelde. Toen ik tegen het einde meer positieve berichten over onze situatie kon delen, vond ik dat best lastig. Maar ik realiseerde me dat dit soort berichten mij ooit ook perspectief hadden geboden. Dus het was goed. En wist ik dat het tijd was om te gaan.”

“Daarnaast heb ik een training gevolgd om weer in mijn eigen kracht te komen. Want als alles steeds om een ander gaat, kun je jezelf verliezen. In een groep met lotgenoten heb ik hard gewerkt om mijn eigen leven weer vorm te geven. Heel praktisch en concreet. Ik heb geleerd mezelf niet weg te cijferen maar juist duidelijk de rol van ouder te pakken.”

“Dat is best lastig, want je denkt: ik ben haar enige stabiele factor. En ik was bang haar te verliezen. Er ontstond een vicieuze cirkel; door te veel zorg voor haar hield ik juist haar gebruik in stand. Maar als ze er op uit kon om drank te kopen, kon ze toch ook voor eten zorgen? Dan hoefde ik toch niet te koken voor haar? Het moest anders. Ik vertrouwde op mijn gevoel en vertelde dat ik voorlopig geen contact wilde. Achteraf bleek dat een kantelpunt.”

“Inmiddels hebben we weer contact. Zien we elkaar weer en vertelt ze bijvoorbeeld over haar werk dat ze onlangs is gaan doen. Ik ben supertrots op haar.”

Wil je als naaste meer informatie of tips?

Kijk dan op https://www.tactus.nl/tactononline

Meer ervaringsverhalen

Bart
Bart (55) groeit op in een gezin waar alcohol aan de orde van de dag is. Voor hemzelf blijft het later niet alleen bij drank: hij rolt steeds verder het criminele circuit in en zijn cocaïneverslaving neemt al snel de overhand.
Ahmed El Horrachi
Jarenlang staat het leven van Ahmed (41) in het teken van GHB. Bijna twee decennia lang gebruikt, produceert en verkoopt hij het middel.
Alberto Reugebrink
Stiekem roken met vriendjes, toen een jointje en een biertje, later een lijntje. Wat voor Alberto Reugebrink (49) begint met…