Kennisplein

Ik las een artikel over een tentoonstelling en boek van een fotograaf die ik verder niet kende: Rob Hornstra. Hij had in Utrecht jarenlang naast Kid gewoond, die een drank- en drugsverslaving had.

Een paar weken geleden werd ik gebeld door een onbekend nummer. Normaal neem ik dan niet eens op, maar omdat mijn moeder al een tijdje niet lekker is en ik daar over gebeld kan worden deed ik het dus wel.

Omdat ik in al m’n dronkenschap vond dat ik eigenlijk wel móest overgaan tot ‘eenvoudige belediging van een ambtenaar in functie’ werd ik op een ochtend in de rechtbank verwacht.

“Pff, die dokters ook altijd, die praten ZO moeilijk. Daar kan ik niks mee”, verzuchtte mijn patiënt na een huisartsbezoekje. “Doe ik dat dan ook? Ik ben toch ook een dokter”, vroeg ik me hardop af.

k geloof niet, als in, ik ben niet gelovig of zo. En als een ander dat wel is, vind ik dat prima en heb ik daar respect voor, welk geloof het ook is.