“Ik gun iedereen de gemoedsrust van het clean zijn”

Een leven op straat, criminaliteit en drugsgebruik: bijna zijn hele leven lang bepaalden deze zaken het leven van Jerome Noyons (48). Na de afgelopen jaren clean te zijn geweest maakte hij onlangs weer een terugval mee, maar al snel vervolgde hij zijn weg naar herstel: “Opgeven is voor mij geen optie.”

Jerome groeit op in een kunstenaarsfamilie. Zijn vader is kunstenaar, en ook Jerome is creatief aangelegd. “Tijdens mijn gehele jeugd was mijn vader alcoholist”, vertelt hij. “Dat is moeilijk om als kind te aanschouwen. Ik haatte wat ik zag en wist van hem. Soms zag ik hem snel een paar flinke slokken nemen als mijn moeder boven de was ophing. Als hij zei dat hij naar zijn atelier ging zag ik hem in één rechte lijn naar de slijter gaan. Het was een zeer intelligente man, maar hij loog over zijn drankgebruik en mijn band met hem was moeilijk. Daar heb ik psychisch veel pijn van gehad.” De band met zijn moeder is gelukkig altijd goed geweest. Het gebruik van middelen begon vroeg bij Jerome. Hij rookte vanaf zijn achtste en op zijn elfde blowde hij al: “Er was toen weinig voorlichting over. Ik wist niet dat het slecht was en ik wilde bij een groep graffitischrijvers horen waar veel geblowd werd.”

Coke en heroïne

Op school kampt Jerome met leerproblematiek. Hij spijbelt veel en gaat met verkeerde vrienden om. Op zijn dertiende doet hij klusjes voor een coffeeshophouder, die hem onder andere uitbetaald in hasj. Hele dagen hangt hij met vrienden rond in de coffeeshop, waar hij langzaam afglijdt naar het criminele circuit. Steeds vaker hangt Jerome ’s nachts in de stad rond: “Ik was veel op straat en door de graffiti, het drinken en blowen werd ik regelmatig opgepakt. De jongens met wie ik omging bleken diep in het criminele circuit te zitten en hadden een slechte invloed op mij. Op mijn vijftiende bood één van hen me coke aan, na een paar keer werd dat zelfs heroïne. Al snel merkte ik dat ik steeds machtelozer werd tegenover de middelen.”

Het leven op straat maakt dat Jerome al vroeg heftige dingen meemaakt. Als hij getuige is van een moord op straat loopt hij een trauma op, waar hij zich later pas bewust van wordt. De jaren 90 zijn een tijd van vele houseparty’s, waar hij naar eigen zeggen veel mooie herinneringen aan heeft, maar ook veel ellendige. In die tijd beseft hij zich dat hij steeds verder afglijdt in gebruik: “Ik was wanhopig en ik had hulp nodig, dat erkende ik voor het eerst toen ik achttien was. Na mijn eerste opname ging het mis toen ik weer in mijn oude omgeving terugkwam. Ik wist toen nog niet dat het teruggaan naar je oude omgeving en vrienden geen goed idee is.” Uiteindelijk volgt een lange reeks van opnames en terugvallen. “Ik heb van elke opname geleerd en in de klinieken werd aan mijn trauma’s gewerkt”, vertelt Jerome.

Als zijn eerste relatie na tien jaar uitgaat belandt Jerome opnieuw in een dal: “Ik heb weken depressief over straat gezworven, ik kwam in junkhouses en zat volop aan de coke”, vertelt Jerome over die tijd. “Daarna werd ik opgenomen. Ik kon met één van de eerste lichtingen afkicken in het buitenland. In Kaapstad maakte ik kennis met het twaalfstappenprogramma. Toen mijn volgende vriendin er na vijf jaar met mijn beste vriend vandoor ging sloegen de stoppen ook door. Na een suïcidepoging heb ik de boel aangepakt in de psychiatrie.”

Opvallend genoeg weet Jerome zijn verslaving op zijn werk altijd verborgen te houden. “Na het halen van mijn diploma heftruckchauffeur heb ik een opleiding logistiek gevold en jaren als magazijnmedewerker en heftruckchauffeur gewerkt. Daarna heb ik bij een verpleeghuis/herstelcentrum twaalf jaar als chauffeurscoördinator cliëntenvervoer gewerkt”, vertelt hij. Later leert Jerome een oude liefde van vroeger opnieuw kennen. Ze kennen elkaar van twintig jaar geleden en de klik blijkt er nog te zijn. Na twee jaar maakt ze in 2011 helaas een einde aan haar leven. “Haar overlijden heeft me heel veel gedaan en ik ging weer volop gebruiken, net zoals ik bij de dood van mijn vader had gedaan. Tot ik me besefte dat zij dit niet had gewild, heb ik weer veel in de kliniek gezeten en ben ik veel naar meetings met lotgenoten gegaan. Daarmee heb ik het weer een hele tijd volgehouden.”

Uiteindelijk valt Jerome toch terug: “Mede door mijn depressie, helaas heb ik daar echt aanleg voor en loopt het als een rode draad door mijn leven. Ik voelde me ook rot dat ik geen werk en geen structuur had, daarnaast was ik heel eenzaam. Ik voelde me schuldig naar het leven toe. Ik had er niks van gemaakt, niks gepresteerd en ik had ook geen huis.” In 2016 wordt hij getroffen door nierkanker. “Ik had allang gevoeld dat er iets mis was, maar in die tijd was ik liever dood dan levend”, legt Jerome uit, die inmiddels gelukkig schoon is. Twee jaar later wordt hij mishandeld, waarna zijn ruggenwervel gebroken en ingezakt blijkt. Jerome raakt in een diep dal en staat voor een keuze: in gebruik blijven, of voor een laatste opname gaan.

Een zwarte tijd, zo noemt Jerome de periode die aan die opname voorafging: “De opname was zo zwaar dat ik dacht: ik wil deze hel nooit meer meemaken. De eerste dagen kon ik alleen maar op bed liggen. Na een lange detox kreeg ik vrijstelling om op maandag en vrijdag naar meetings met lotgenoten te gaan. Die meetings had ik nodig om mezelf clean te houden. Voor het eerst luisterde ik naar de juiste mensen om me heen.” En met succes: een hele lange tijd is Jerome zijn verslaving de baas. Zeker vierenhalf jaar is hij clean, totdat hij eerder dit jaar thuis komt te zitten door ziekte en terugvalt. Het alleen thuiszitten brengt Jerome terug in eenzaamheid. “Ik voelde me alleen en voelde dat ik me niet genoeg op mijn eigen herstel heb gericht. Ik had het gevoel dat mijn lichaam me in de steek liet. Door het vele ziek zijn ging ik niet meer naar meetings, dat had ik wel moeten doen. Ik vind het verdrietig dat het misging, maar ik ben er eerlijk en open over geweest en ik zit gelukkig weer vol vertrouwen”, zegt Jerome met een glimlach. “Ik ben nu alweer een paar maanden op de weg van herstel. Ik voel me sterk en ik weet dat het goedkomt.”

De Jonge Mensen In Kracht

Wat Jerome altijd heeft geholpen in zijn eigen herstel is zijn werk als groepsleider bij DJ MIK (De Jonge Mensen In Kracht), een lotgenotengroep van Intact voor jongeren met verslavingsproblematiek. “Een groep waar ‘empowerment’ belangrijk is”, vertelt Jerome: “We focussen ons op het weer in je kracht komen te staan, door met lotgenoten te praten over het leven in herstel. Ik praat met de jongeren over allerlei thema’s, het gaat bijvoorbeeld over angsten, verleidingen of machteloosheid ervaren. Ook op leuke thema’s als wat maakt je gelukkig en waar ben je dankbaar voor. De groep deelt waar ze mee zitten die week, ze luisteren naar elkaars verhalen en geven elkaar tips.”

“Het onvoorspelbare van de jeugdige doelgroep vind ik heel leuk”, vertelt Jerome. “Ze zijn creatief en eigenwijs, daar hou ik wel van. Jongeren zijn puur en oprecht, die oprechtheid is heel mooi om te zien in de groep. Vaak krijg ik toffe reacties dat het ze goed doet en dat ze niet hadden verwacht dat ze met een goed gevoel naar huis zouden gaan. Daar doe ik het voor. Een zelfhulpgroep werkt gewoon echt, dat zou ik iedereen die met verslaving kampt willen meegeven. Ik gun iedereen de gemoedsrust die ik te danken heb aan het clean zijn.” Hij hoopt in zijn werk anderen te kunnen motiveren in hun herstel en hun eigen kracht terug te vinden.

Vroeger was de toekomst een zwart gat voor Jerome, nu is dat anders: “Jaren geleden had ik geen toekomst, nu ben ik blij met wat ik heb en met hoe het gaat. Ik hoop dat ik de liefde nog een keer mag vinden en ik sta open voor alles wat er bij Tactus en Intact nog op mijn pad komt. Ook heb ik veel vertrouwen in mijn eigen herstel: ik ben Jerome en opgeven is voor mij geen optie.”

• Herstelaward 2023

  DJ MIK is genomindeerd voor de Herstelaward 2023! Deze award is in het leven geroepen om herstel meer onder de aandacht te brengen. DJ MIK staat voor ‘De Jonge Mensen In Kracht’ en is een zelfhulpgroep voor, door en met jongeren (16-28) met verslavingsproblematiek. DJ MIK wordt georganiseerd door Intact Herstel en Zelfhulp (Tactus Verslavingszorg). In de zelfhulpgroepen van DJ MIK kunnen jongeren open en vrij spreken over zichzelf, successen maar ook over zorgen, behoeften, problemen en ervaringen.

  Lees meer